Kudüs’ün Selahaddin Eyyubi tarafından ele geçirilmesinden sonra üst üste yapılan Haçlı Seferlerinin amacından saparak, papanın Mersin’e götürmeye çalıştığı haçlı ordusu Venedikliler sayesinde tersine gitmiş ve İstanbul’da son bulmuştu. Haçlı seferleri hareketini papalığın tarihi bir misyonu olarak gören Papa ııı. Innocentius (1198-1216) bu yüzden Doğu’ya yeni bir sefer daha yapılabilmesi için ısrarla faaliyetlerine devam etmiş ve vaizler Avrupa’nın her tarafını dolaşarak halkı yeni bir haçlı seferine katılmaya davet etmişlerdi. İşte çocuklar da Avrupa’da yıllardan beri durmadan devam eden bu çağrıların etkisinde kalıp ‘kutsal toprakları kurtarmak’ iddiasıyla harekete geçince, 1212 yılı ‘Çocukların Haçlı Seferi’ adıyla tarihe geçen olağanüstü şaşırtıcı bir olaya sahne oldu.
Mayıs 1212’de, St. Saint-Denis’de on iki yaşlarındaki Etienne adında bir çoban çocuk, Hazreti İsa’nın kendisine görünerek onu haçlı seferlerini vaaz etmekle görevlendirdiğini ve tıpkı Hz. Musa’nın Kızıldeniz’i ortadan ikiye ayırdığı gibi kendilerine de denizin açılacağı ve kolayca Kudüs’e ulaşarak kutsal toprakları kurtaracağını söylüyordu. Pek çok çocuğu hatta bazı büyükleri bile ikna eden çocuk Fransa içerisinde yayılarak gönüllüler toplarlar. Ve çocuklar Vendôme şehrinde toplanarak harekete geçerler.
Çocuk ”Haçlı Ordusunun” içinde ailelerinin gönderdiği çocuklar, evlerinden kaçan asilzade çocukları, yaşlı hacılar vardı. Sayıları yaklaşık 50.000 civarı olan bu ordunun çoğu yazın kurak geçmesinden dolayı daha Marsilya’ya ulaşamadan açlıktan ölmüş, bazıları ise evlerinin yolunu tutmuşlardır. Marsilya’ya ulaştıklarında ise çocukları kandıran tacirler çoğunu Müslümanlara köle olarak sattılar. Gemiye binen bazı çocuklarsa gemilerinin batması sonucu hayatlarını kaybettiler.
Aynı yıllarda Almanya’da da daha büyük bir çocuk haçlı seferi gerçekleşti. Nikolaus önderliğinde gerçekleşen bu sefere katılım daha büyüktü ve asiller çoğunluktaydı. Bu çocukların amacı da aynıydı ancak onların sonu daha hazin olacaktı. Çocukların çoğu Alplerde soğuğa teslim olurken yalnızca 3’te 1’i Cenova’ya ulaşabildi. Ancak bu çocuklardan bir daha haber alınamadı. Ancak Nikolausun bu gemilere binmediği ve yanındaki az sayıda çocukla papayı görmeye gittiği bilinmektedir.
